Człowiek, który jest blisko Boga
sumiennie pracuje, nie chwaląc się tym…
jest szczery wobec mnie i mówi mi prawdę…
jest uczciwy wobec mnie i nie obgaduje…
pomaga mi i nie chce nic w zamian…
dzieli się ze mną, choć sam nie ma wiele…
nie wykorzystuje mnie…
współczuje mi, gdy cierpię i jest mi smutno…
pomaga mi, nie chwaląc się tym…
Wiara setnika z Kafarnaum https://www.youtube.com/watch?v=8t46BozAJOc
Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: „Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi”. Rzekł mu Jezus: „Przyjdę i uzdrowię go”. Lecz setnik odpowiedział: „Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: «Idź!» – a idzie; drugiemu: «Przyjdź!» – a przychodzi; a słudze: «Zrób to!» – a robi”. Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: „Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze wschodu i zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz – w ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Do setnika zaś Jezus rzekł: „Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś”. I o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie.
(Mt 8,5-13)
– Z jaką prośbą setnik przyszedł do Jezusa?
– Dlaczego setnik pragnął, by jego sługa był zdrowy?
– Dlaczego setnik uznał, że Jezus może uzdrowić sługę, nie przychodząc do jego domu?
– Za co Jezus pochwalił setnika?
Być błogosławieństwem dla innych
Setnik
|
Co robił? |
Jaki był? |
Ja |
|
- martwił się o swojego sługę - dostrzegł cierpienie - poszedł z prośbą o uzdrowienie do Jezusa - poświęcił swój czas - mówił, że nie jest godzien przyjąć Jezusa - był pewien, że Jezus ma moc uzdrawiania |
wrażliwy współczujący pracowity bezinteresowny pokorny wierzył |
martwię się o… dostrzegam… proszę… poświęcam… nie jestem… wierzę… |
Podczas każdej Mszy Świętej spotykamy się z żywym Jezusem, który ma moc zaradzić naszym problemom.
Przygotowując się do przyjęcia Komunii Świętej, wypowiadamy modlitwę ułożoną na wzór słów setnika:
„Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja”.
Po tych słowach następuje krótka chwila ciszy.
Pomyślcie, o czym możecie wtedy powiedzieć Jezusowi. Do jakich przestrzeni swojego życia chcecie Go zaprosić, by przyszedł ze swoją mocą i je uzdrowił.
Przed przyjęciem Ciała Chrystusa mówimy „amen”. To potwierdzenie, że w Niego wierzymy, że jesteśmy pewni Jego miłości i mocy.