- podręcznik
str. 114-116 (proszę przeczytać treść lekcji)
Proszę również
skorzystać z zamieszczonych materiałów, gdzie zawarte są informacje, które
ułatwią przerobienie lekcji:
Dom na skale
„Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki»”.
(Mt 7,24-27)
– Na czym człowiek może budować swój dom?
– Kto podejmuje decyzję o miejscu budowy domu?
– Jakie jest zagrożenie dla domu wybudowanego na piasku?
– Jaka jest przyszłość domu wybudowanego na skale?
– Co oznacza dom, piasek i skała w przypowieści Jezusa?
– O jakim domu mówi Jezus?
- Dom to nasze życie osobiste, ale też życie w rodzinie.
- Skałą jest Jezus.
- Budowanie na piasku oznacza brak wartości, na których budujemy swoje życie.
- To, co zbudowane jest na Chrystusie, jest trwałe i silne. Relacje z innymi ludźmi budowane na Chrystusie są zawsze szczere, prawdziwe i nastawione na dobro.
- Zniszczyć dom może grzech człowieka.
Kościół wspólnotą ludzi
Kościół to „miejsce”, gdzie chce zamieszkać Bóg. To budynek ze wspólnotą ludzi, która chce się spotykać z Bogiem. W Kościele najważniejszy jest Chrystus. To dla Niego ludzie tworzą wspólnotę.
Kościół Chrystusa
„Kościół jest Ciałem Chrystusa. Przez Ducha Świętego i Jego działanie w sakramentach, przede wszystkim w Eucharystii, Chrystus, który umarł i zmartwychwstał, tworzy wspólnotę wierzących jako swoje Ciało”.
„Kościół jest Ciałem, którego Chrystus jest Głową: Kościół żyje dzięki Niemu, w Nim i dla Niego; Chrystus żyje z Kościołem i w Kościele”.
„Kościół jest Oblubienicą Chrystusa. Chrystus umiłował ją i samego siebie wydał za nią. Obmył ją swoją krwią”.
„Kościół jest świątynią Ducha Świętego. Duch jest jakby duszą Ciała Mistycznego, zasadą jego życia, jedności w różnorodności oraz bogactwa jego darów i charyzmatów”.
„Tak to cały Kościół okazuje się jako lud zjednoczony jednością Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.
(Katechizm Kościoła katolickiego, 805, 807-810)
– Jakich określeń używamy, mówiąc o Kościele?
– Kto jest Głową Kościoła?
– Kto go jednoczy?
– Dzięki czemu Kościół istnieje?
Troska o Kościół materialny
Wydaje się, że kościół materialny to tylko budynki o większej lub mniejszej wartości historycznej, estetycznej i architektonicznej. Świątynie to znak wiary w Chrystusa. Powstały dzięki trosce i pracy fizycznej konkretnych ludzi. Budowano je przez lata, by służyły wielu pokoleniom. Wchodząc do średniowiecznej świątyni, korzystamy z hojności i pracy ludzi, którzy żyli w tamtym czasie. Kościoły otrzymaliśmy w spadku po naszych przodkach. Wchodząc do współczesnego kościoła, korzystamy z pracy i hojności ludzi zupełnie nam nieznanych, ale jednoczy nas wspólnota Kościoła. Oni podzielili się swoimi oszczędnościami, włożyli wysiłek, by inni mogli modlić się w pięknym otoczeniu. To zobowiązuje nas do wdzięczności i troski materialnej o kościół. Nie zawsze muszą to być pieniądze, ale ofiarowany czas na sprzątanie, by inni mogli z tego korzystać, pomoc przy organizowaniu uroczystości, czynny udział w liturgii np. Bożego Ciała. Tak jak w rodzinnym domu każdy powinien troszczyć się o jego wymiar materialny i duchowy, tak też powinno być w Kościele. Nikt z nas nie może zrzucać odpowiedzialności za kościół na innych, bo jest za niego odpowiedzialny. Wszyscy korzystamy z kościoła zarówno materialnego, jak i duchowego.
Rodzinne świętowanie w życiu Kościoła
Nasze życie domowe przeplata się z życiem Kościoła. Przeżywane święta religijne wyznaczają rytm życia rodziny. Również rodzinne świętowanie włączamy w życie Kościoła. To jest właśnie budowanie domu na skale. W naszym życiu najważniejsze wydarzenia miały miejsce w kościele świątyni.
Przypomnij podstawowe informacje o Kościele:
