- podręcznik str. 89-91 (proszę przeczytać treść lekcji)
Proszę również
skorzystać z zamieszczonych materiałów, gdzie zawarte są informacje, które
ułatwią przerobienie lekcji:
Posłuchajcie świadectwa Sławomira Szmala – polskiego piłkarza ręcznego, grającego na pozycji bramkarza.
Młody człowiek, najlepszy piłkarz ręczny świata 2009 r., daje świadectwo swojej wiary. Nie wstydzi się jej, tylko z odwagą przyznaje, że wychowaniu i wierze w Boga zawdzięcza to, co osiągnął w swoim życiu.
Chrzest startem w wierze
– Co jest pierwszym krokiem w wierze?
Kiedy rodzice przynoszą dziecko do chrztu, zaraz na początku kapłan kieruje do nich następujące słowa:
„Prosząc o chrzest dla swoich dzieci, przyjmujecie na siebie obowiązek wychowania ich w wierze, aby zachowując Boże przykazania, miłowały Boga i bliźniego, jak nas nauczył Jezus Chrystus. Czy jesteście świadomi tego obowiązku?”.
– Jaki obowiązek spoczywa na rodzicach?
– Dlaczego to rodzice decydują o chrzcie swego dziecka?
Wyznanie wiary, którym rozpoczęliśmy katechezę, złożyli w naszym imieniu rodzice, gdy zdecydowali, że wychowają nas w wierze katolickiej. Rodzice, przynosząc swoje dziecko do chrztu, pragną, aby zostało ono włączone do wspólnoty Kościoła. Następnie zabiegają o to, aby umacniało się w wierze i w niej wzrastało, bo kochają je i chcą dla niego jak najlepiej.
– Jakie jeszcze inne wartości otrzymujemy, choć wcale nie zabiegamy o nie?
(życie, miłość rodziców, zasady moralne)
Każdy z nas pragnie dla siebie tego, co najlepsze. Tego pragną również dla was rodzice, dlatego podejmują wiele działań, abyście poprzez swoje życie doczesne osiągnęli życie wieczne.
Wiara jest darem, którym powinniśmy dzielić się z innymi.
Rodzice w trosce o wasze życie tym darem dzielą się z wami. Spróbujemy dzisiaj odkryć, co robić, aby nasze życie było wzrastaniem nie tylko w latach, ale również w wierze.
Sposoby wychowania chrześcijańskiego:
przekazywanie dzieciom wartości religijnych,
uczenie szacunku wobec drugiego człowieka,
wychowanie dziecka w łączności z Chrystusem i Kościołem,
zachowywanie religijnych zwyczajów i tradycji,
pielęgnowanie cnót chrześcijańskich.
Wzrastam w latach i w wierze
Na lekcjach biologii uczycie się o etapach rozwoju człowieka. Nauki przyrodnicze wymieniają kilka takich etapów. Na podstawie tej wiedzy obserwujemy, że człowiek wzrasta w latach poprzez rozwój fizyczny i umysłowy. Gdy dorastamy, rozwija się ciało i umysł. Jednocześnie powinna wzrastać nasza wiara. Zastanowimy się, jak w poszczególnych etapach rozwojowych wychowanie religijne wpływa na rozwój wiary. Skupimy się na pierwszych etapach rozwojowych człowieka, czyli od narodzin do okresu młodzieńczego.
Niezastąpionym elementem wychowania w wierze jest osobiste świadectwo ojca i matki.
O wiele łatwiej jest nauczyć się codziennej modlitwy, właściwego postępowania, uczestnictwa w niedzielnej Mszy Świętej, gdy rodzice nie tylko mówią, że tak należy czynić, ale sami dają odpowiedni przykład. Potrzebny jest czas na rozmowę, na wyjaśnianie spraw wiary. Takie wychowanie i taki przykład ze strony rodziców pomaga w nieustannym wzrastaniu w wierze młodego człowieka.
– Czym różni się wychowanie świeckie od wychowania religijnego?
Celem wychowania religijnego jest budzenie w dziecku wiary i wspieranie dziecka w jej rozwoju, w wychowaniu świeckim rodzice uczą dziecko zasad postępowania bez odwoływania się do Boga i wartości religijnych.
Okoliczności ułatwiające wzrost wiary
– Jakie praktyki religijne pomagają nam wzrastać w wierze?
codzienna modlitwa,
niedzielna Msza Święta,
udział w nabożeństwach,
czytanie Pisma Świętego,
systematyczna spowiedź,
przystępowanie do Komunii Świętej,
zachowywanie postów.