- podręcznik
str. 62-63 (proszę przeczytać treść lekcji)
- zeszyt
ćwiczeń str. 56-57 (proszę o wypełnienie ćwiczeń)
Proszę również
skorzystać z zamieszczonych materiałów, gdzie zawarte są informacje, które
ułatwią przerobienie lekcji:
OBOWIĄZKOWO oglądnij ten film:
Historia Jonasz w kilku obrazkach:
Wielkość Bożego miłosierdzia
Bóg zlitował się nad mieszkańcami Niniwy i wysłał do nich Jonasza. Zlitował się również nad samym Jonaszem, pogrążonym w egoizmie i zazdrości. Bóg kocha wszystkich ludzi i nie chce śmierci (ani fizycznej, ani duchowej) żadnego człowieka, ale pragnie, aby się nawrócił. Dlatego zsyła pomoc – sakrament pokuty i pojednania, w którym możemy doświadczyć Bożego miłosierdzia.
Miłosierdzie to największa cecha Pana Boga. Jest to wierna i współczująca miłość Boga do każdego człowieka. Bóg pragnie okazywać nam swoje miłosierdzie. Zawsze przebacza nam grzechy w sakramencie pokuty, gdy szczerze żałujemy. Dzięki łasce uzyskanej w tym sakramencie pomaga nam pokonać zazdrość i daje szansę na zmianę naszego postępowania.
Oglądnij cała historię Jonasza:
Grzech zazdrości i grzechy cudze
Jonasz odkrył w swoim sercu zazdrość. Był smutny z powodu nawrócenia ludzi z Niniwy. Wcześniej czuł radość, że przytrafi się im coś złego. Zazdrość jest przejawem egoizmu. Tak bardzo kochamy samych siebie, że nie chcemy, by inni ludzie byli szczęśliwi, by im się powodziło.
Zazdrość jest jednym z grzechów głównych, tzn. że może on stać się przyczyną innych grzechów. Jonasz chciał przemilczeć grzechy Niniwitów, co sprowadziłoby na nich śmierć. W takich sytuacjach mówimy o grzechu cudzym. Grzechy cudze to takie, gdy przyczyniamy się do grzechów popełnianych przez innych. Stajemy się wtedy współwinni popełnionego zła.
możesz jeszcze oglądnąć jeszcze jedną "kreskówkę":