- podręcznik str. 66-68 (proszę przeczytać treść lekcji)
Proszę również
skorzystać z zamieszczonych materiałów, gdzie zawarte są informacje, które
ułatwią przerobienie lekcji:
- Historia oszusta w Piśmie Świętym – opowiadanie biblijne
W Starym Testamencie imię osoby odkrywało jej tajemnicę i wskazywało na życiowe przeznaczenie.
Jedno ze znaczeń imienia Jakub to „oszust” lub „ten, który oszukuje”.
Wywodzi się od hebrajskiego Jaaqob – „ten, którego Bóg (Jahwe) ochrania”.Może się wydawać, że o oszustach nic nie powinno być napisane w Biblii. Jednak istnieje zasada, że gdy Biblia mówi o osobach postępujących źle, to albo potępia zło, albo pokazuje ich przemianę.
Biblijny Jakub miał wiele wspólnego ze znaczeniem swojego imienia. Jego brat Ezaw tak mówił o nim: „Nie darmo dano mu imię Jakub! Dwukrotnie mnie już podszedł: pozbawił mnie mego przywileju pierworodztwa, a teraz odebrał za mnie błogosławieństwo!” (Rdz 27,36).
Jakub miał brata bliźniaka Ezawa, który urodził się pierwszy i w związku z tym miał większe prawa. Jednym z nich była przypadająca większa część majątku po ojcu. Wiązało się z tym również szczególne błogosławieństwo ojca. Jakub podstępnie „kupił” od Ezawa przywilej syna pierworodnego za miskę soczewicy. Później ukradł błogosławieństwo ojca – był on niewidomy, więc nie wiedział, którego syna błogosławi. Jakub, by ojciec go nie rozpoznał, założył strój brata. Potem musiał uciekać z rodzinnego domu przed gniewem Ezawa. Udał się do brata matki, ożenił się i wiódł dostatnie życie. Odczuwał jednak
brak więzi rodzinnych i po wielu latach powrócił, by pojednać się z bratem. Ponieważ miało dojść do spotkania po długim okresie nienawiści, Jakub obawiał się zemsty ze strony brata. W noc poprzedzającą spotkanie Jakub został sam, by modlić się i błagać Boga o pomoc. Tej nocy w Jakubie dokonała się duchowa przemiana.
Jakub oszukuje swojego brata Ezawa:
- Przemiana Jakuba
https://www.biblijni.pl/Rdz,32,25-33 (kliknij i posłuchaj)
– Z kim walczył Jakub?
– Jak długo zmagał się z przeciwnikiem?
– Kto wygrał w tej walce?
– Jakie nowe imię otrzymał Jakub?
– Co ono oznaczało?
Nocna walka Jakuba z Bogiem to symbol wewnętrznej przemiany. Jakub wytrwale zmaga się z Bogiem o błogosławieństwo. Błogosławieństwo swego ojca podstępnie wykradł, o błogosławieństwo Boga musi walczyć. Jakub musi je zdobyć uczciwie, a do tego z wielkim trudem, bo przecież Boga nie da się
oszukać. Zwichnięty staw biodrowy będzie przypominał Jakubowi o walce.
Nowe imię Izrael to jakby nowa tożsamość.
Z oszusta Jakub zmienia się w człowieka, który będzie walczył o Boże błogosławieństwo. To także walka z samym sobą, by mógł odejść od zła do dobra, od kłamstwa do prawdy. Bóg zmienia imię, aby wskazać człowiekowi nowe zadanie, tak jak to było np. w życiu Jakuba, św. Piotra czy św. Pawła. Nowe imię to nowa droga ku Bogu. Jakub miał dwunastu synów, od których powstało dwanaście pokoleń Izraela.
- Imię chrześcijańskie
Przeczytaj teksty z Katechizmu Kościoła Katolickiego z podręcznika str. 67:
„Sakrament chrztu udzielany jest «w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego» (Mt 28,19). Podczas chrztu imię Pańskie uświęca człowieka i chrześcijanin otrzymuje swoje imię w Kościele”.
(Katechizm Kościoła katolickiego, 2156)
„Bóg wzywa każdego po imieniu. Imię każdego człowieka jest święte. Imię jest ikoną osoby. Domaga się szacunku ze względu na godność tego, kto je nosi”.
(Katechizm Kościoła katolickiego, 2158)
„Otrzymane imię pozostaje na zawsze. W Królestwie niebieskim zajaśnieje w pełnym blasku tajemniczy i niepowtarzalny charakter każdej osoby naznaczonej Bożym imieniem.
(Katechizm Kościoła katolickiego, 2159)
– Co wyraża imię chrześcijańskie?
– Dlaczego możemy powiedzieć, że imię każdego człowieka jest święte?
– Na czym polega okazywanie szacunku wobec imienia człowieka?
Imię otrzymane na chrzcie jest święte nie ze względu na jego etymologiczne znaczenie. Na przykład imię Beata pochodzi od słowa „błogosławiona”, czyli inaczej szczęśliwa, a przecież nie każda osoba o tym imieniu jest szczęśliwa. Wartość imienia pochodzi od faktu, że pod tym imieniem zna nas sam Bóg. Ono będzie nam towarzyszyło już zawsze, także po śmierci. To imię oznacza nas jako osobę i nadaje nam tożsamość. Imię zostało nam nadane w imię Trójcy Świętej. Tak jak Jakub otrzymał wraz z nowym imieniem życiową misję, tak również my od chwili chrztu mamy zadanie od Boga. Nowe imię Jakuba łączyło się z przemianą życia na lepsze.
- Wytrwałe czynienie dobra nazywamy cnotą.
Niestety, to słowo obecnie jest ośmieszane. A przecież ma ono ważne znaczenie. To stała dyspozycja, przyzwyczajenie do przyjmowania postaw i zachowań, które są roztropne, sprawiedliwe, odważne i z umiarem. Mówimy o cnotach Boskich i cnotach kardynalnych.
Cnoty Boskie: wiara, nadzieja i miłość.
Cnoty kardynalne: roztropność, sprawiedliwość, umiarkowanie i męstwo.
Cnoty kształtują charakter człowieka i zabezpieczają go przed wpływem zła. Są one ważne dla ludzi, którzy chcą czynić swoje życie coraz lepszym. Tylko ten, kto ma słaby charakter, będzie się z nich śmiał, bo sam nie jest w stanie ich rozwijać.