klasa 6 lekcja: 18. Skarbonka – co warto gromadzić, a co rozdawać?

  • podręcznik str. 62-63 (proszę przeczytać treść lekcji)
  • zeszyt ćwiczeń str. 38-39 (proszę o wypełnienie ćwiczeń)

Proszę również skorzystać z zamieszczonych materiałów, gdzie zawarte są informacje, które ułatwią przerobienie lekcji:

 Czy jestem szczęśliwy? – test szczęścia

Każdy z nas chce być szczęśliwy i szuka szczęścia w różny sposób. Najczęściej upatrujemy go w posiadaniu pieniędzy i dóbr materialnych, które wydają się nam niezbędne do życia. Dlatego wciąż gonimy za kupowaniem coraz to nowszych, modnych gadżetów… A jak to jest na świecie? Spróbujemy porównać naszą sytuację z sytuacją innych ludzi.

Organizacje międzynarodowe niosące pomoc ludziom, którzy jej potrzebują, podają, że na świecie, a także w Polsce, wiele osób cierpi z różnych powodów. Zadam wam sześć pytań, a wy napiszcie odpowiedzi na małej kartce, stawiając przy numerze pytania plus (jeśli odpowiedź jest na „tak”) lub minus (jeśli odpowiedź jest na „nie”).

1. Bardzo wielu ludzi na świecie spożywa jeden posiłek dziennie lub często wcale nie ma co jeść. Czy ty masz wystarczająco dużo pożywienia?

2. Wielu ludzi na świecie ma tylko jeden komplet odzieży. Czy ty masz ubranie na zmianę i czy możesz ubierać się odpowiednio do warunków pogodowych?

3. Wiele osób na świecie ma ograniczony dostęp do wody. Nie posiadają łazienki i ciepłej wody. Czy ty masz w domu wodę ciepłą i zimną?

4. Wiele dzieci umiera z braku lekarstw, szczepionek i opieki medycznej. Czy ty masz odpowiednią opiekę medyczną, gdy jesteś chory ?

5. Są kraje, gdzie z powodu ubóstwa wiele dzieci nie może uczęszczać do szkoły. Czy ty masz możliwość uczenia się i dobrze ją wykorzystujesz?

6. Dziś w wielu krajach na świecie toczą się wojny, a dzieci często muszą walczyć lub są narażone na niebezpieczeństwa. Czy ty żyjesz w kraju, w którym panuje pokój?

Podsumujcie swoje odpowiedzi. Większość z was posiada wszystko, co jest niezbędne do życia. 

Z powyższych informacji wynika, że wielu ludzi nie ma nawet minimalnych środków, aby przeżyć…


Czy to znaczy, że Pan Bóg się o nich nie troszczy? 

Jak Mu zaufać? 

Odpowiedzi na te pytania udzielił Pan Jezus, obserwujący osoby wrzucające datki do świątynnej skarbony.

https://www.biblijni.pl/Mk,12,41-44

„Potem, usiadłszy naprzeciw skarbony, [Jezus] przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie»”. (Mk 12,41-44)

– Komu przyglądał się Jezus?

– Kto zdaniem Pana Jezusa ofiarował najwięcej?

– Czego możemy się uczyć od ubogiej wdowy?

Jezus przyglądał się ludziom wrzucającym pieniądze do świątynnej skarbony. Wielu bogatych wrzucało duże kwoty, ale przyszła uboga wdowa, która wrzuciła tylko dwa pieniążki, czyli jeden grosz. I właśnie ta ofiara w oczach Jezusa zasłużyła na największe uznanie. 

Bardzo łatwo, będąc bogatym, dawać kosztowne prezenty i w ogóle być hojnym. Jezus zwrócił jednak uwagę na grosz ubogiej wdowy. Ofiarowała ona w tym jednym groszu całe swoje utrzymanie – całą siebie. Oddając wszystko, „skazała się” na śmierć, ponieważ nie miała już z czego żyć. Był to wyraz ogromnego zaufania Bogu, że On się nią zaopiekuje. 

Właśnie w związku z ubogą wdową powstało powiedzenie „wdowi grosz”, które oznacza niewielką sumę pieniędzy, ale ofiarowaną z wielką miłością, kosztem wielu wyrzeczeń.


Swoim darem wdowa uczy nas, co to znaczy być bezinteresownym, czyli w jaki sposób ofiarować dar bez liczenia na uznanie i wdzięczność. Jesteście w VI klasie i nikt z was nie zarabia, więc nie możecie składać dużych darów finansowych, ale dar może być nie tylko materialny. To ofiarowanie czegoś, co jest dla nas szczególnie cenne i ważne. (zadanie 2, strona 38, zeszyt ćwiczeń)

Do bezinteresowności wzywa nas V przykazanie kościelne, które brzmi (ćwiczenia zad.3 str. 39):

Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła.

Akcja charytatywna (ćwiczenia zadanie 4 str. 39):

 zbiórka żywności,

 zbiórka odzieży i zabawek dla ubogich rodzin w parafii,

 zbiórka nakrętek na wózek inwalidzki dla chorego chłopca,

 zbiórka książek i materiałów szkolnych dla biednych dzieci na nowy rok szkolny,

 zbiórka makulatury, np. na budowę studni w Sudanie…


Dziś jesteście ekipą, której zadaniem jest zorganizowanie akcji charytatywnej. Przeanalizujcie, co musicie zrobić, by osiągnąć zamierzony cel (ćwiczenia zadanie 5 str. 39).

1. Otrzymać pozwolenie na akcję (od kogo?).

2. Ustalić termin.

3. Przygotować informacje – plakaty, ogłoszenia w Internecie, w gazetce parafialnej itp.

4. Znaleźć osoby, które się włączą do akcji.

5. Zaopatrzyć się w pojemniki do zbierania rzeczy lub pieniędzy i ustalić miejsce ich przechowywania.

6. Ustalić sposób dostarczenia zebranych rzeczy lub pieniędzy potrzebującym.

7. Podsumowanie akcji.

Wystarczy kilku ludzi z wielkim sercem, aby zorganizować akcję pomocy potrzebującym.

Wymaga to wysiłku, pracy i czasu – ale to jest nasz „grosz”, który liczy się w niebie.